حباب ترکیده آبی

دوباره سرماخورده ام، از آن سرماخوردگی های خفن که گلوی آدم آتش می گیرد، اصلأ بدن من یک قانونی از خودش درآورده که روز تاسوعا و عاشورا من بدون سرماخوردگی نباشم، حتمأ حتمأ باید فین کنم و صدایم بگیرد و گلویم آتشی شود، سال پیش را خوب یادم هست، جسمم به این افتضاحی نبود، روحم افتضاح بود، تاسوعا را رفته بودیم که برای عاشورا آنجا باشیم، همان که از شهرهای دور و نزدیک مهمان های زیادی را به خود راه می دهد، ما نه مهمان هستیم نه خودی، آواره ایم. آن زمان هنوز با هم بودیم، با هم شام میخوردیم، تو هم بودی، تو همیشه عمرم بوده ای. چشم که باز کرده ام دیدمت، ولی سال پیش فرق می حباب ترکیده آبی...ادامه مطلب

داره بارون میاد... یک بارون پاییزی در آخرای عمر شهریور95، خوبه نه؟ این بارون با اون بارون زمستونی فرق داره، مگه نه؟ یادت هست اصلا؟! گمان نکنم یادت بیاد ولی من همه اش یادم هست، همه ی همه حرفهایت. زمستون بود... بارونی بود... فکرش را بکن هم زمستان باشد، هم باران باشد، هم تو باشی. گفتم: « زمستون دوست دارم، بارون هم خیلی دوست دارم»  گفتی: «من هم» گفتی: «ولی کار ما را لنگ می کند» می دانی تو همیشه خدا فکرت با پول هست، اصلا برایت مهم نبود، من هستم یا نه، بارون هست یا نه، زمستون هست یا نه. هیچ مهم نبود. الان هم که داره بارون میاد یا از خستگی کاری خوابیدی یا تازه از خواب ب حباب ترکیده آبی...ادامه مطلب

 زود اومد و چه زود داره میره!!

شهریوری که چندین ماه پیش باعث سوتفاهم برای یک لج بازی شده بود.

حباب ترکیده آبی...

روی عکس نیمه باز شده دو ضربه کوتاه و پشت سر هم زدم، قلب گنده ای روی صفحه موبایلم ظاهر شد.عکس برای یکی از دوستان دانشگاهم «س» بود. تولدش را به خودش و دوستانش تبریک گفته بود و از دوستانی هم که سوپرایزش کرده بودند تشکر کرده بود و به رسم ادب اینستاگرامی روی عکس اسم هر کدام را تگ کرده بود. یازده کامنت همکلاسیان و استاد! را خواندم. کامنتی زیر عکس برایش نوشتم.دو روز پیش هم تولدش را در تلگرام پیامی تبریک گفته بودم. در حقیقت اصلا نمیدانستم تولدش در چه تاریخی هست، خودش در پروفایل (تولدم هست) گذاشته بود و به نوعی اطلاع داده بود. کامنت اول زیر عکسش برای «م »بود. «م» در حباب ترکیده آبی...ادامه مطلب

جز خودت هیچ کس نیست. ترسیدم، یک لحظه خیلی ترسیدم، ترسیدم تمام آرزوهایم را باد ببرد. یکبار دیگر کابوس ها به سراغم بیاید. خدایا میدانی که یکبار دیگر را تحمل ندارم همان در تمام زندگیم برایم بس بود. خواهش میکنم، التماست میکنم، به بهترین و پاک ترین بندگانت قسمت میدهم بار دیگر نا امیدم نکن. خیلی خسته ام...خیلی... از چشم هایم خجالت میکشم از بس نمناک اند... خجالت زده ام از بس اشک می ریزند، از قلبم خجالت می کشم از بس می شکند ، تکه تکه می شود ، صدای خورد شدنش به گوشم می آید، اگر دنیا اینقدر بد است من چرا به این دنیا آمدم؟! هان؟! جواب بده ، جواب مرا بده لطفأ، اگر سهم من حباب ترکیده آبی...ادامه مطلب

می گویی خل شده ام... معلوم است که خل می شوم... هر کی به جای من بود هم خل می شد... این که تعجب نمی خواهد... نبودنت خل که چه عرض کنم ول هم می کند... بعله ول می کند... من را از همه چی ول می کند عزیزکم ...

حباب ترکیده آبی...